رئیس فدراسیون بسکتبال با اشاره به حواشی دیدار مهرام و الریاضی در مرحله فینال مسابقات باشگاه‎های غرب آسیا به انتقادات مطرح شده از پست در ماندن خبرنگاران و تماشاگران در مقابل ورود اقوام وی به داخل سالن پاسخ داد.

به گزارش خبرنگار مهر، دیدار دوشنبه شب تیم‎های مهرام و الریاضی لبنان که به عنوان آخرین دیدار مرحله نهایی مسابقات بسکتبال باشگاه‎های آسیا در تالار بسکتبال مجموعه ورزشی آزادی تهران برگزار شد با پیروزی 96 بر 86 مهرام و قهرمانی این تیم به پایان رسید. اگرچه این بازی به دلیل پشت درماندن جمعیت زیادی از تماشاگران و حتی خبرنگاران با حواشی زیاد روبرو شد و البته انتقاداتی که بیشتر از همه متوجه محمود مشحون، رئیس فدراسیون بسکتبال شد.  

البته محمود مشحون در گفتگو با خبرنگار مهر به انتقادات پاسخ داد و با بیان اینکه "من خبرنگاری را ندیدم که پشت در مانده باشد و مگر خواهرزاده‎هایم هم قابلیت دیدن بازی را نداشتند؟" خود را تبرئه کرد.

* بدون پرداختن به جریان بازی، دیدار دو تیم مهرام و الریاضی را چطور دیدید. به خصوص با جمعیتی که آمده بود و البته خیلی از آنها مانند خبرنگاران موفق به حضور در سالن نشدند؟

-  بازی که زیبا بود به خصوص با هیجانی که تماشاگران ایجاد کرده بودند. داخل سالن که حدود چهار هزار تماشاگر بود. من جمعیت بیرون از سالن را نشمردم اما فکر می‎کنم تعدادشان با آنها که موفق به حضور درسالن شده بودند، برابری می‎کرد.

* به نظر می‎رسد حضور چنین جمعیتی برای تماشای بازی نیاز بسکتبال به داشتن خانه اختصاصی را بیشتر از همیشه نشان داد. موافقید؟

- دغدغه داشتن سالن همیشه با فدراسیون بسکتبال بوده است. حضور این تعداد تماشاگر برای تماشای بازی نشان داد که گفته‎های ما برای اعلام نیاز به سالن بر پایه و اساس است تا همه بتوانند به راحتی دیدارهای مورد نظر را تماشا کنند. اگر بسکتبال یک سالن 10 هزار نفری در مرکز شهر داشت به طور حتم ظرفیتش تکمیل می‎شد بدون اینکه چنین مشکلاتی ایجاد شود.

* به قول خودتان جمعیت بیرون سالن با داخل برابری می‎کرد چون حساسیت بازی بالا بود. بهتر نبود با در نظر گرفتن حساسیت بازی، سالن دیگری مانند سالن دوازده هزار نفری که ظرفیت بیشتری دارد و می‌تواند پاسخگوی جمعیت بیشتری از تماشاگران باشد را برای برگزاری بازی در نظر می‎گرفتید؟

- اگر امکان برگزاری بازی در سالن دوازده هزار نفری وجود داشت، خیلی خوب بود اما تجهیزات این سالن پاسخگوی بازی بسکتبال نیست. برای برگزاری بازی در این سالن باید ابزار و تجهیزات زیادی را منتقل می‌کردیم که انجام آن طی 6-5 روز و فاصله میان دیدار چهارم و پنجم عملی نبود. در کل باید از این اتفاقات تجربه بگیریم و از آنها استفاده کنیم.

* مهرام و الریاضی هفته گذشته هم دو دیدار مقابل یکدیگر برگزار کردند که حتی دیدار چهارم حکم فینال داشت. فکر می‎کنید چرا این مشکلات برای آن بازی‎ها ایجاد نشد و اصلا چرا جمعیت تماشاگران برای دیدار پنجم به این اندازه زیاد شد؟

- به هر حال شکست مهرام در دیدار هفته گذشته برای هیچ کس قابل قبول نبود. اجتماع تماشاگران در دیدار آخر نشان از حساسیت و علاقه آنها به بسکتبال است و اینکه می ‎خواستند حمایت همه جانبه خود را برای قطعی شدن قهرمانی نماینده ایران نشان دهند. مهرام در جهنم لبنان یک بازی را برد و یک بازی را  فقط با چهار اختلاف امتیاز واگذار کرد. البته خود لبنانی‌ها هم فکر نمی‌کردند بتوانند در دیدار چهارم برنده شوند. به همین دلیل برای بازیکنان آمریکایی خود یک مجوز ورود به ایران گرفته بودند در حالیکه ما درخواست دو مجوز برای او داده بودیم و همین مسئله بعد از بازی چهارم برای الریاضی مشکل ساز شد.

مهرام در حالی قهرمان مسابقات باشگاه‏های غرب آسیا شد که برخی خبرنگاران و تماشاگران پشت درهای بسته ماندند و نتوانستند نبرد این تیم با الریاضی را به طور کامل تماشا کنند

* در هرصورت این بازی تمام شد و در کنار قهرمانی مهرام، انتقادات آن باقی ماند. انتقاداتی که بابت پشت در ماندن خیلی‎ها و درمقابل کمک رئیس فدراسیون بسکتبال برای ورود برخی از اقوامش به داخل سالن که می‎گفتند خواهرزاده‌های آقای مشحون هستیم، مطرح شد. قبول دارید؟

- من اقوامی نداشتم. همه بسکتبالی‎ها از اقوام من هستند. من فقط دو خواهرزاده دارم. آیا در سالنی که چهار هزار تماشاگر در خود جای داده است من سهمی برای دو نفر ندارم؟

* این انتقادت بیشتر از آن جهت است که در میان افراد پشت در مانده برخی از خبرنگاران هم بودند اما هیچ یک از مسئولان فدراسیون بسکتبال و حتی شما نسبت به این موضوع توجهی نشان نداد.

- من خبرنگاری نمی‌شناختم که پشت در مانده باشد! اگر می‎شناختم حتما برای ورودش به سالن کمک می‎کردم. ضمن اینکه من در سایت فدراسیون به طور رسمی از این بابت و اینکه خیلی‎ها با وجود حضور در مجموعه آزادی نتوانستند بازی را ببینند، عذرخواهی کردم. این اتفاق باعث شرمندگی من شد.

* من خودم از خبرنگارانی بودم که خیلی سخت وارد مجموعه شدم و یک نیمه بازی را هم به دلیل پشت درماندن از دست دادم. حتی پشت در تالار بسکتبال از دبیر فدراسیون برای ورود به سالن کمک خواستم اما او گفت که جا نیست!

- باید با خودم تماس می‎گرفتید. در این صورت تا آنجا که می‎توانستم کمک می‎کردم حتی لازم بود خودم می‎آمدم.

* البته بودند خبرنگارانی که با شما یا برادرتان هم تماس گرفتند اما پاسخی نگرفتند. در کل انتقادات به این است که شما می‌توانستید به جای اینکه به حضور خواهرزاده‎هایتان کمک کنید راه را برای ورود خبرنگاران به داخل سالن باز می‎کردید. به هر حال آنها همیشه حامی بسکتبال هستند اما در این بازی به حداقل حق شان نرسیدند.

- مگر خواهرزاده‎های من قابلیت دیدن بازی را نداشتند. اصلا من خبرنگاری را دیدم و شناختم و کاری برایش انجام ندادم؟ مگر کسانیکه در سالن بودند خانواده من محسوب نمی‎شدند. حالا دو نفر هم خون بودند و بقیه هم سو؛ ضمن اینکه خود خبرنگار هم باید همکاری کند. در بسیاری از دیدارهای لیگ همین خبرنگاران تلفنی نتایج را می‎گیرند در حالی که ما برای آنها در تالار بسکتبال آزادی جایگاه ویژه در نظر گرفته‎ایم. گذشته از همه اینها من رسما در سایت فدراسیون بسکتبال عذرخواهی کرده‎ام حالا می‎خواهند  انتقاد کنند، حتما دستمزد ماست.