مرضیه اكبرآبادی به ابهامات پیرامون فعالیت نكردن تیم ملی بانوان در بسكتبال پاسخ داد.
معاون امور بانوان و ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان در گفتوگو با ایسنا در رابطه با خبرهای منتشر شده طی روزهای گذشته درباره تعطیلی فعالیتهای تیم ملی بسكتبال بانوان، اظهار كرد: در بعد قهرمانی باید انگیزه رقابت وجود داشته باشد تا پیشرفت حاصل شود. منظور من در جلسه با مسئولان فدراسیون بسكتبال این بود كه انتخابی تیم ملی باید مبنا و ملاك داشته باشد. وقتی امكان حضور در مسابقههای رسمی در بخش بانوان وجود ندارد و مجوز پوشش نداریم، طبیعتا تلاش در راستای تشكیل تیم ملی مفهومی ندارد.
وی ادامه داد: برخی دوستان میگویند مدیر اگر ورزشی باشد، اعتقادی به ادامه فعالیت تیم ملی دارد در صورتی كه به نظر من مدیر ورزشی باید خیلی عاقلانهتر و بر مبنای اصول مدیریت ورزش و به دور از هیجانهای ورزشی عمل كند. یعنی یك چشمانداز برای برنامههایش داشته باشد.
اكبرآبادی ادامه داد: چشمانداز ما در تشكیل تیم ملی حضور در میادین رسمی است. بعد از كشف استعدادها و گذراندن مراحل مختلف، در نهایت اعضای تیم ملی انتخاب میشوند و باید برای حضور در میادین رسمی آماده شوند. در وهله اول چون شرایط تیمهای ملی بانوان ایران خاص و ویژه است و باید بسترهای حضورشان در میادین ایجاد شود، باید مجوز پوشش اسلامی توسط فدراسیون گرفته شود و پس از آن در بحث فنی و تكنیكی كار كنیم، یعنی هدفمان كسب مقام باشد.
وی همچنین گفت: از این طریق هم زنان ایرانی را معرفی میكنیم كه با پوشش فعالیت میكنند و هم سطح مشاركت اجتماعی آنها را بالا میبریم. اگر قرار باشد در آغاز حركت بمانیم با چه عقل و اصول مدیریتی مطابقت دارد كه در رده ملی فعالیت داشته باشیم؟ ما امكان حضور در میادین رسمی را نداریم، آن وقت تیم ملی تشكیل میدهیم.
اكبرآبادی در پاسخ به این پرسش كه آیا اظهارات شما به این معنا است كه اساسا به دلیل عدم دریافت مجوز، با فعالیت تیمهای بانوان مخالف هستید؟ خاطرنشان كرد: من اساسا با ممنوعیت فعالیت بانوان مخالفم. به استناد اظهارات مسئولان فدراسیون میگویم كه آنها مكاتبات اولیه درباره پوشش اسلامی بانوان با رییس كنفدراسیون آسیا داشتند و جواب رد شنیدند. نمیخواهم بگویم كه مسئولان فدراسیون تلاش نكردند ولی باید بیشتر تلاش كنند. به صرف مخالفت آنها نباید دست از تلاش برداشت. ما نباید قانع شویم. اگر قانع شدیم پس بر چه مبنایی تیم ملی تشكیل میدهیم؟ تیم ملی بانوان از سال 88 تاكنون فقط یك اعزام برونمرزی داشته. فدراسیون چه تلاشی كرده است؟ وقتی تیم ملی تشكیل میدهیم یعنی تعدادی از جوانان بااستعداد را انتخاب میكنیم و به آنها انگیزه میدهیم كه تلاش كنند. آنها حق دارند كه بدانند بر چه مبنایی و برای چه مسابقاتی باید تلاش كنند. حق دارند كه خودشان را با بسكتبال روز دنیا بسنجند.
معاون امور بانوان و ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان با اشاره به كسب مجوز در رشتههای والیبال، هندبال، فوتبال و فوتسال ادامه داد: قوانین در رشتههای توپی خیلی به هم نزدیك است. چطور ما در رشتههای دیگر میتوانیم مجوز بگیریم؟ اگر پوشش اسلامی با اصول فنی مغایرت داشت قطعا این امكان برای سایر رشتهها هم فراهم نمیشد؟ نمیتوانیم خودمان را پشت حرفهای عوامفریبانه و مصلحتاندیشیهای فردی پنهان كنیم. دخترانی كه به اردو میروند از ما انتظاردارند. اگر تحت هیچ عنوان امكان حضور در میادین رسمی را نداریم چرا در جامعه توقع ایجاد میكنیم؟ اگر نمیتوانید كاری كنید چرا روحیه دختران را تخریب میكنید؟ چرا هزینهها را هدر میدهید؟ این حق جوانان است كه بهترین لحظات زندگیشان را هدفمند بگذرانند.
وی در پایان تاكید كرد: حاضرم با كارشناسان فنی و منتقدان دور یك میز صحبت كنم تا اگر حرفم اشتباه است آنها بگویند. بسكتبال یك رشته قدیمی است. حقش این نیست كه این گونه رفتار كنند. نه حق پیشكسوتان است كه نتیجه عمر خود را این طور ببینند و نه حق جوانان است كه آینده مبهمی داشته باشند. فدراسیون هم زحمت كشیده ولی باید تلاش بیشتری كند. همین كه بانوان در این رشته فعال هستند یعنی تلاش كرده و زحمت كشیده شده است. مدیر قابل و توانمند كسی است كه افق دید حركتی در برنامه مدیریتی داشته باشد. مگر در هندبال، والیبال، فوتبال و فوتسال غیر از این بوده است. من از كارشناسان حوزه بسكتبال گله دارم، نمیدانم چرا برخی احساسی حرف میزنند نه كارشناسی؟ چرا اظهار نظر منطقی نمیكنند؟